Astorga

Evenals onze banden, beschikt Bert weer over voldoende "lucht". Gisteren had hij het behoorlijk te kwaad, maar een hoestdrank, neusspray en aspirine hebben hem goed geholpen.
Vandaag was het andermaal fantastisch weer. Een licht koel briesje bij een temperatuur van ca. 25 graden.
De eerste (bescheiden) klimmetjes hakten er wel even in. Ons lichaam is het klimmen weer ontwend, maar het waren prima oefeningen voor morgen, want dan moeten we er, letterlijk, tegenaan.
Het was een tocht met veel afwisseling door leuke dorpen. We zijn blij dat de campos nu achter ons ligt, want dat werd toch wat saai met die lange, rechte wegen en paden.
Vandaag hebben we een Hongaar (zie foto: op de lange brug bij Hospital de Órbigo) ontmoet, die bij de Spaanse grens een ezel kocht en op die manier naar Santiago loopt. Slim, want de meeste mensen lopen erg slecht en, je mag wel zeggen: steeds slechter, naarmate ze dichterbij Santiago komen. Hij kan af en toe even op de ezel zitten. Zo spraken we ook een echte Belgische, waar we Engels mee moesten praten, omdat ze vertelde geen Nederlands te verstaan. Ze komt uit Luik. We twijfelen of het echt zo is òf dat het een kwestie van onwil is. Ze was de tocht voor de tweede keer aan het lopen, maar zat nu toch ook behoorlijk in het verband.
Vanochtend, in León spraken we Italianen, die tegen mij, tot mijn stomme verbazing, in rap Italiaans begonnen te ratelen. Ik blijk warempel een labeltje met de Italiaanse vlag aan mijn fietsbroek te hebben, vandaar.

Op de foto's verder nog de kathedraal van León, ook al weer heel bijzonder en het enkele (hoeveel weten we niet precies) eeuwen

oude Hostal in León, waar vroeger honderden pelgrims onderdak vonden. Het beeld van Sint Jacob, vermomd als pelgrim, was nieuw, maar grappig.