Wat een weer!

Het was vandaag een heel bijzondere dag! Het is 15 oktober en het lijkt wel zomer. De temperatuur liep vanmiddag op tot 24 graden. Natuurlijk fietsen we met het mooie weer van de laatste tijd weer heel veel en het is niet nodig om alles op het blog te zetten, maar deze dag moeten we onthouden.
Dit blog werkt als een soort dagboek, want we kunnen niet alles meer onthouden :-)

Morgen wordt het trouwens nog minstens een graad warmer. Wij kunnen ons niet herinneren dat het om deze tijd ooit zo warm was. Alle records sneuvelen en, aan de ene kant, maken we ons best wel zorgen om het klimaat en wat het er met de aarde aan de hand is, maar aan de andere kant is het
wel fijn dat de winter nu wat minder lang duurt (hopelijk).
We doen zelf ons best om het milieu niet te veel te belasten, maar het is best moeilijk. In ieder geval maken we met de fiets veel meer kilometers dan met de auto en dat is al mooi natuurlijk.

De meeste van onze ruim 17 miljoen inwoners waren vandaag buiten. Op de fiets of te voet en...zoals op de foto te zien is, met de auto. Onvoorstelbaar hoeveel auto's er bijvoorbeeld stonden bij kasteel Groeneveld. Er was geen doorkomen aan met de fiets. Toch zagen we onderweg nog mooie stukjes Nederland, waar het strijklicht van oktober mooie plaatjes van Gooi- en Vechtstreek oplevert.
Natuurlijk zaten ook de terrassen bomvol.

Je moet trouwens wel uitkijken op de fietspaden, want op een zondag als vandaag is het heeeel erg druk. Tegenwoordig zit alles op de fiets: zelfs de oudste Nederlanders, al is het vaak op een e-bike.

Morgen nog even genieten, al hebben we dan wel weer verplichtingen; het mooie weer is meegenomen!

De laatste dag aan het Bodenmeer

Gisteravond, na alweer een hete dag, barstte er een heftig onweer los. Het heeft uren geduurd en het regende en het waaide heel erg. Ook vanochtend was het nog regenachtig. We zagen andere mensen fietsen door de regen en we waren blij dat wij dat helemaal niet meemaakten deze week, al hoort het een beetje bij een fietsvakantie, maar fijn is het niet! We besloten een mooi slot te bezoeken in de plaats Heiligenberg. Het slot wordt nog bewoond en is eigendom van de rijkste familie in Duitsland, de familie von Fürstenberg. Wat een rijkdom, allemaal uit de late Middeleeuwen. Veel Duitse Renaissance-kunst en versieringen. Helaas mochten er binnen geen foto's genomen worden.
Toen we naar buiten kwamen, regende het weer dat het goot en dat was jammer, want het lag heel hoog en er was eerst een prachtig uitzicht over de Bodensee. Gelukkig nam ik voor die tijd nog een foto, tussen de bomen door.
Vanmiddag werd het weer heel mooi weer, maar wel veel minder heet. De boten op het meer varen af en aan en we hebben als laatste een rondvaart van iets meer dan een uur gemaakt.
Nog een paar foto's van deze laatste dag hieronder.

Terug in Ueberlingen

Ook deze laatste fietsdag was het prachtig weer. Gezien het feit dat we aardig wat keertjes flink moesten klimmen (meteen na het ontbijt nog wel), was het wel weer wat te warm. We kwamen zojuist in Ueberlingen aan en Bert is meteen onder de douche gegaan. Mijn stukje moest er eerst "uit", want anders vergeet ik het, dus ik ga zo dadelijk.
Het was ook een mooie rit, gelukkig niet steeds langs de weg, want het is hier vanwege Pinksteren flink druk geworden.
Morgen zijn we ook nog hier en we maken er een mooie, rustige zondag van. Het weer is minder belangrijk, want deze stad is mooi en heeft wel wat te bieden. Als het regent, zoeken we een mooi museum op of iets dergelijks. Meestal lopen we ook nog wel even een kerk binnen. De RK-kerken zijn erg druk (een beetje zoals in Oostenrijk), maar de evangelisch-lutherse kerken zijn eenvoudig, maar ook best mooi. Maandag rijden we weer naar huis, met de fietsen achterop. Dat vinden we beiden niet leuk, want we houden erg van de natuur en de buitenlucht en lekker bewegen, maar gelukkig hebben we die "tik" alletwee.
Op de foto's: er wordt hier veel fruit gekweekt en ook is er veel druiventeelt. Één foto laat de fruitbomen zien. De andere is ons "lunch-terras", een mooie zomerse sfeer.
De vakantie zit er weer bijna op, in ieder geval voor wat fietsen betreft, maar de zomer is nog lang niet aan zijn einde, dus fietsen gaan we zeker nog wel!

Wallhausen

Nog een prachtige dag. Het weer was zoals alle dagen deze week. In de ochtend redelijk koel en in de middag rond de dertig graden. De rit ging vandaag gelukkig een keer niet langs drukke wegen, maar grotendeels langs de mooie kust. Die verkeerswegen waren andere dagen wel vaak een stoorzender. Aan de ene kant de vogeltjes, die in mei altijd zo mooi zingen en aan de andere kant het verkeer, dat voorbij raast. Het zou makkelijk zijn als je dat oor dan dicht kan doen of naar beneden kan klappen!
Maar vandaag was het zoals we gewend zijn:  weg van het verkeer en door mooie gebieden.
We kwamen langs het bloemeneiland Mainau, maar de entree van bijna € 20,00 pp vonden we toch wel wat hoog. Bert was er al een keer als fietsbegeleider en hij vond het niet geweldig en bovendien: we zijn kortgeleden in de Keukenhof geweest en dat is toch het allermooiste! We fietsten dus door en dat was ook mooi en onderweg zie je ook hele mooie bloemen, gewoon in het wild.
We waren vanochtend trouwens wel blij dat we bij die mopperpot van een hotelbaas vandaan waren. We hebben hem vanochtend gelukkig niet gezien, zodat we niet aangesproken werden als kleine kinderen. We zullen hem niet snel vergeten..
Nu zijn we in een mooi hotel in Wallhausen, aan de oever van het meer, ook nog met een overdekt balkon, want zojuist regende het even. Bovendien: gratis wifi, dit keer van harte gegund.

Wangen

Het wordt eentonig, maar het weer was, tot ons plezier, weer net zo mooi als de voorgaande dagen. In de avond of nacht onweert het steeds en overdag is het stralend weer en soms is het zelfs wel wat te warm. De omgeving is prachtig, maar toch steeds weer die verkeersweg of, zoals vandaag, langs een spoorlijn. Hier en daar is gelegenheid om bij het meer te zitten en dat doen we dan ook graag, want daar is het koel. We zijn vanochtend uit Konstanz vertrokken en hebben onze weg vervolgd, waarbij we een uitstapje maakten naar het eiland Reichenau. Daar was niet veel te beleven, maar de afstanden, die we nog moeten afleggen voor we maandag weer naar huis gaan, zijn niet zo groot, dus een extra rondje met dit mooie weer was wel fijn. We zijn nu aan de zogenaamde Untersee, dat is het onderste stuk van de Bodensee. Nog een paar dagen fietsen en dan zijn we weer bij het beginpunt in Ueberlingen, waar we twee nachten verblijven. Dat is een leuke stad met een levendige boulevard, waar muziek gemaakt wordt en waar het erg gezellig is.
Vandaag slapen we in Wangen, een klein dorpje op de route bij de Untersee. Er gebeurde hier iets heel bijzonders: Bert belde gisteren en kreeg een heel onvriendelijke man aan de telefoon en constateerde dat hier een brommerige (zacht uitgedrukt, naar vandaag bleek) baas zat. We konden in ieder geval slapen en dat is wel fijn natuurlijk. Hier aangekomen, bleek het inderdaad niet mee te vallen om met meneer te praten en zeker niet om hem iets te vragen. Het was een enorme brompot, die ons weigerde de wifi-code te geven, omdat hij het vervelend vond als zijn gasten op "die apparaten" bezig zijn. Het was eigenlijk om je slap te lachen. Gelukkig was daar de bediende, die ons in eerste instantie ook niet van het vriendelijkste soort leek (tatouages en ringetjes door haar lippen), die de code voor ons "ritselde". Beschaamd merkte ik op dat je een mens dus nooit op het uiterlijk moet beoordelen, want ze praatte alles van haar baas goed: hij is al 85 en heeft kortgeleden zijn zoon verloren enzovoorts. Lief, hoor! Bert doet dat ook veel minder dan ik, dat beoordelen op het  uiterlijk. Ik heb hiermee toch weer wat geleerd. We hebben haar (uit Bosnië komend) maar een fooi gegeven. Op de foto's gewoon het uitzicht onderweg en een leuke gevel

Konstanz

Alweer een prachtige, zonnige dag. Vanochtend was het een beetje koeler door een onweersbui gisteravond, maar in de middag werd het weer erg warm.
We fietsten vandaag door Zwitserland, waar vrijwel iedereen een fietshelm draagt. Er werd ons verteld dat in Oostenrijk (gisteren) fietshelmen verplicht zijn en daarom hadden we die gisteren ook opgezet. Tot onze verbazing reed het merendeel van de fietsers zonder helm. In ieder geval hebben we geen bekeuring gekregen, want die krijgen we waarschijnlijk al na een flits op de Duitse Autobahn afgelopen zondag. Dan moeten we ook maar niet op zondag vertrekken, hè?
Vandaag hebben we hem niet meer opgezet, want het is toch wel een beetje te warm voor zo'n ding op je hoofd. Er zijn hier geen hoge bergen en maar een paar klimmetjes, maar dat vinden we juist fijn.
Een helm is in onze ogen wat overdreven, maar het is natuurlijk wel veiliger, want je kan ook een "gewoon" ongeluk krijgen. We hebben tot nu toe geluk in al die jaren. Hier fiets je over het algemeen over fietspaden, dus echt gevaarlijk is het ook niet.
Het laatste stuk van vandaag (ongeveer 60 kilometer) ging langs een spoorbaan en was wat eentonig, want je kon het meer maar zo af en toe zien en het was ook wel warm als we van het water weggingen.
In Konstanz aangekomen, namen we voor het hotel een biertje en zag ik plotseling Evert v.d. Roest lopen. Vier Huizers op een rijtje. Ik vroeg me al af of we Huizers tegen zouden komen, want die kans loop je binnen Europa meestal wel. Zij maken ook een fietstocht langs de Bodensee, maar georganiseerd, met vervoer van bagage. Ze gaan precies de andere kant op als wij, dus we zullen ze niet meer tegenkomen. We zijn dus nu weer in Duitsland aangekomen en we kunnen weer overal met Euro's betalen, want dat is in Zwitserland niet vanzelfsprekend.
Op de foto's het meer, waar door een bepaalde stand van de zon (even later was het weer weg) de wolken op het water weerschijnen. Dat was een mooi gezicht! Verder zagen we fonteinen, die leken op "pluizenbollen" van paardenbloemen. Die blaast Danique altijd zo graag leeg, maar hier kwam water uit. Dat was een apart gezicht!

Oostenrijk

Op (alweer) een warme dag zijn we dan vandaag in Oostenrijk aangekomen. Het was een korte tocht van een kleine dertig kilometer naar het plaatsje Höchst.
De rit ging voornamelijk langs het water en dat geeft verkoeling. Vanwege het kleine aantal kilometers hebben we lekker even aan het meer gelegen, want er is overal veel gras en er zijn veel bomen, die schaduw geven. Op onze leeftijd is veel in de zon zitten niet zonder gevolgen: overal verschijnen bruine vlekken, die er nooit waren. Bij mij is dat in ieder geval zo en Bert wordt heel snel knalrood, dat is ook niet mooi om te zien.
Op de foto's zie je de bergen van Oostenrijk en Zwitserland. Morgen zijn we in Zwitserland, een stuk dat we in één dag willen doen, want de prijzen voor overnachtingen zijn daar heel hoog! Vandaar dat we vandaag maar weinig kilometers reden.
Op een andere foto staat een stroomversnelling in de rivier de Bregenzer Ach, een rivier die in het meer uitmondt.

We hebben enorm veel geluk met het weer tot nu toe en dat terwijl we thuis nog dachten: we gaan maar niet, want de weersverwachting is niet best! Het kan niet komen doordat we het verdiend hebben met hard werken, maar het is regelrechte mazzel dat we al twee prachtige fietsdagen hadden!

Lindau

Het was vandaag wat aan de warme kant, maar er kwam een koel windje over het meer en daarom was de 60 kilometer van vandaag geen probleem. De omgeving is heel erg mooi, kijk maar eens naar de foto's. Het water en de Zwitserse alpen met sneeuwtoppen op de achtergrond geeft samen een prachtig uitzicht. Een minpunt was dat de route op sommige plekken langs een drukke verkeersweg gaat, maar het is met fietsen nooit honderd procent.
We zijn blij dat we niet later in het seizoen zijn gegaan, want het wordt nu al erg toeristisch. Op de fietspaden zijn al heel wat mensen te zien, maar nog net niet teveel. De plaatsen zijn in de avond erg gezellig. We zitten op het eiland bij Lindau, in een Gasthof bij een Stift, genaamd (niet verrassend natuurlijk): Gasthoft Stift.
We hopen dat het nog een paar dagen mooi weer blijft, maar deze dag hebben we alvast helemaal cadeau gekregen!

Aangekomen in Ueberlingen

We zijn zonder ongelukken of pech aangekomen bij de Bodensee. Het weer was erg wisselend: eerst 18 graden en veel bewolking, stortregen en onweer en later 34 graden. Je merkt het alleen als je uit de auto stapt, want binnen hebben we, zoals dat heet met een duur woord: "climat control".
Er waren wat files, maar niet al te lang gelukkig.
Onderweg heb ik nog geld verdiend waar ik meestal geld uitgeef: een plas doen kost in Duitsland €0,70, waarna je een bonnetje van Sanifair krijgt en dat kan je later aftrekken voor €0,50.
Er kwamen net twee bussen bij het wegrestaurant en dan gaan altijd alle dames plassen en maar enkele heren. Die zijn kennelijk iets dommer dan dames, want ik ging achter een meneer aan en die liet zijn wisselgeld liggen. Uiteraard riep ik hem, maar hij liep door en verdween in het herentoilet en ik kon hem daar natuurlijk niet volgen. Aangezien ik toen maar zijn wisselgeld bij het mijne optelde, heb ik zestig eurocent teruggekregen. Ik (hij ook) stopte er een euro in en ik kreeg er dus zestig cent voor terug. Later de bon ingeleverd en vijftig cent van de rekening afgetrokken en dat was winst voor mij! Bert wordt meestal arm van mijn geplas, maar dit keer verdiende ik dus €0,10. Dat is me nog nooit gebeurd!
Morgen gaan we fietsen en hopen op mooi weer en dan maken we ook foto's. We slapen morgen in Lindau, dat heeft Bert net al mooi geregeld.

Laatste dag Lofoten

Vandaag is het alweer de laatste dag van deze korte vakantie. We maakten een busrit vanaf Svolvaer langs de prachtige kust. Dit had natuurlijk weer een heleboel mooie foto's tot gevolg. Wat is dit een prachtige omgeving!

We kregen een rondleiding in het Vikingmuseum en daar kregen we ook de lunch geserveerd, klaargemaakt op grote houtvuren in een enorme reconstructie van een oorspronkelijk Vikinghuis, waarvan de resten op die plek gevonden zijn.
Dit was het voor dit keer. Morgen stappen we op het vliegtuig, waar Wil en Wim dan al in zitten, want die maken een tussenlanding vanaf Tromsö.

Hurtigrute

Gisteravond zijn we samen nog een keer op de uitkijkpost voor het Noorderlicht geweest en hebben  meer dan een uur staan blauwbekken. We hoorden dat het Noorderlicht het sterkst zou zijn rond tien uur, maar om kwart over negen waren we zó ontzettend koud geworden dat we besloten weer naar het hotel te lopen, een wandeling van ruim veertig minuten. Halverwege was het plotseling boven ons hoofd en toen zijn we hardlopend weer teruggegaan, want op die plek was weinig lichtvervuiling en dat is noodzakelijk om het zo goed mogelijk te kunnen zien. We kwamen bezweet weer aan om te zien hoe het Noorderlicht een complete boog vormde, zoals ongeveer de regenboog. De kleur was iets groener dan de avond ervoor, maar ons oog kan het minder goed zien dan een camera. Een poging om het te fotograferen met de ipad leverde een compleet zwart beeld op. We kregen gelukkig een foto van een reisgenote.
Hieronder de foto, zoals het was op de eerste avond, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het op een foto altijd groener is dan in werkelijkheid. Dat komt omdat je met een goede camera de sluitertijd  kunt instellen en ons oog is gewoon niet toegerust om de kleuren goed te zien. Niettemin was het een bijzondere ervaring!

Gisteravond laat zijn we ingescheept op de Hurtigrute-boot, genaamd: Ms Polarlys.

Hij kwam over half twaalf pas aan en we lagen om een uur of één pas op bed. Een wat onrustige nacht hadden we door het stampen van de machines. Gelukkig konden we het vandaag rustig aan doen. We genoten van het uitzicht, terwijl we door de fantastische fjorden gleden!

Wat een geweldig uitzicht. We wisten niet dat de fjorden zo mooi zijn, vooral (waarschijnlijk) door de tijd van het jaar met het strijklicht op de besneeuwde bergen. De lucht was weer stralend blauw, dus het water weerspiegelde al dat moois. 

We zijn nu op de Lofoten, maar het is hier vroeg donker, dus we weten nog niet hoe het er hier uitziet.

Noorderlicht

Gisteravond laat met een flinke groep mensen naar een donkere plek gewandeld. Wil en Wim waren ook mee. Onderweg zagen we al het Noorderlicht ontstaan. Ter plekke was het prachtig te zien.
Alhoewel we voorbereid waren dat de kleuren met het oog niet goed te zien zijn, viel dat toch wat tegen. Het was wel fascinerend te zien hoe de hele lucht steeds verandert en warrelt.
Hier en daar was het lichtgroen, maar over het algemeen ziet ons menselijke oog het als lichtgrijs.
Wij zijn geen beste fotografen en probeerden het met de ipad, maar die registreerde helemaal niks.
De sluitertijd moet op heel lang gezet worden en dat kan alleen maar met een camera.
Vanochtend, aan het ontbijt, zagen we de mooie foto's van anderen en zagen we de fel groene kleur!
Prachtig. We krijgen van anderen de foto's nog. Later op de avond nog een paar peperdure glaasjes bier (€9,50 per stuk) gedronken met Wil en Wim. Dat was leuk.
Vanmiddag een stadtour en vanavond inschepen op de Hurtigruten, waarmee we vannacht naar de Lofoten varen.
Nog even over Tromsö: een mooie, overzichtelijke stad aan het water.

Toeval bestaat

pff...340 kilometer in de bus. Dat viel niet echt mee. Het scheelde dat het een erg mooie route was.
Vandaag hadden we de eerste stralende dag. Dan is Finland ook veel mooier. Al die sneeuw en rijp op de bomen en de stralende lucht erboven!
In Noorwegen aangekomen, reden we eerst langs schitterende fjorden (zie de foto) en vervolgens naar Tromsö. Daar aangekomen, bleken Willy en Wim op ongeveer honderd meter vanaf ons hotel te logeren, zodat we vanavond samen Noorderlicht gaan spotten. Zij hebben het al gezien, wij nog niet!
Gezellig dat we zoiets nog eens met ons viertjes kunnen beleven.
Morgen vertel ik hopelijk over hoe mooi het Noorderlicht was en anders hebben we zelf nog een paar avonden om het te zien, want ook op de Lofoten, waar we morgennacht naartoe gaan, is het vaak goed te zien.

Een foto van gisteravond

Sneeuwscooters en huski's

Gisteravond hadden we de sneeuwscooter-tocht. Het was erg leuk. Spannend, dwars door de bossen en over een heleboel bulten. Onderweg in een tipi warme drank en voor Bert een worstje, geroosterd boven het vuur. De gids was een leuke knul, die liedjes zong en verhaaltjes over de oertijd vertelde. Wat ze al niet doen voor de toeristen. Het was in het bos niet koud, maar op de meren, waar je ook overheen rijdt, was het veel kouder. We schatten dat het ruim tien graden onder nul was. Dat is voor hier om deze tijd best warm, maar het voelt wel kouder dan wij gewend zijn.
Vanochtend had ik, Magda, spierpijn onderin mijn rug, want ik zat achterop en dan slinger je alle kanten op. Helaas heb ik van de rit (nog) geen foto, want die hebben anderen genomen met hun toestel en we krijgen ze nog van hen.
Het weer is nog steeds somber, met af en toe lichte sneeuw. Jammer dat de zon niet schijnt, want dan moet al die sneeuw helemaal prachtig zijn om te zien. De bomen buigen door onder de vracht!
Vanochtend hadden we de huski-sleden-tocht en dat was heel apart. Omdat het dag was, zagen we pas goed hoeveel sneeuw er ligt. De honden trekken als gekken aan de slee. Je kunt zelf wel wat afremmen, maar niet echt sturen. Gelukkig zijn ze goed afgericht!
Wil en Wim hebben in Tromsö elke avond Noorderlicht, maar wij hebben het nog niet gezien. Hier in Lapland is het meestal ook goed te zien, maar nu niet dus!
Als het maar niet "op" is als we daar zijn....

Sneeuw en bomen

Vandaag was het, zoals we al verwachtten, een beetje een saaie dag. Vanaf een uur of negen tot half drie hebben we veel in de bus gezeten. Niks voor ons eigenlijk, want wij zijn gewend aan buiten zijn en actief zijn. Het voelt een beetje bejaard, maar dat zijn we natuurlijk ook wel (een beetje).
Finland is vooral: doodstil, met (gemiddeld) maar enkele mensen per vierkante kilometer en heeeeel veel bomen en ontzettend veel sneeuw in deze tijd van het jaar.
Onderweg is gestopt voor koffie en lunch en om wat foto's te nemen. Het is niet erg koud (ongeveer min 5 graden Celsius) en dat is mooi, maar er is geen zon, zodat het er boven de bomen en op de grond hetzelfde uitziet: wit, wit, wit.
We zijn nu in Äkäslompolo, waar we twee dagen en nachten verblijven. Het is een wintersportplaats, maar niet met erg hoge bergen. Vanavond gaan we een lange sneeuwscootertocht maken.
Spannend, maar er gaan gidsen mee. Morgenochtend hebben we een safari met de hondenslee, dat lijkt ons ook best leuk.
De prijzen zijn hier nogal hoog. Alles is stukken duurder dan in Nederland, ondanks de gezamenlijke euro. Voor een glas rode wijn betaalde Bert gisteren € 13,00.
Je kan dan ook halve glaasjes bestellen. Gelukkig ben ik snipverkouden en geeft de paracetamol mij al een soort roes, waardoor ik me maar niet aan de alcohol heb gewaagd. Bert mocht dus een hele :-)

 

Fins Lapland

Vanochtend kwamen we op het vliegveld van Ivalo aan. We werden met de bus vervoerd naar het Siida-museum in Inari, een museum over de Sami-cultuur. Dat zijn de oorspronkelijke bewoners van dit deel van de wereld boven de poolcirkel.
Hier kregen we een rondleiding met een gids. Het was erg interessant, maar we zijn nu erg moe. Gelukkig zijn we nu, tegen vieren, in ons hotel in Saariselkä, waar we nog even wat kunnen slapen voor we aan tafel moeten.
Het wordt al vroeg donker hier. De temperatuur was vroeg in de middag ongeveer -5 gr. Celsius, maar nu zitten we  veel hoger en het voelt echt superkoud.
Er ligt overal en dikke laag sneeuw en we hebben onderweg al rendieren gezien!

Zonder fiets naar het hoge Noorden

We gaan op zoek naar het Noorderlicht! Of we het ook echt gaan zien, is hier vanaf 4 februari te lezen. Dit jaar zal er weinig van skieën komen, want we gaan niet echt het hooggebergte in, maar een rit op de sneeuwscooter of de huski-slee staat op ons programma.