Tiebas

Alweer Wifi, het is niet te geloven, of zijn wij misschien ouderwets aan het worden?
Vandaag was het koel en winderig, wat heet: stormachtig is een betere benaming.
Als je tegen een berg op moet trappen, weet je tenminste dat iedere pedaaltrap effectief is, maar bij tegenwind krijg je zomaar een duw terug en dat is soms om chagrijnig van te worden. We reden op een soort hoogvlakte, tussen bergen door en de wind was voortdurend tegen. We wisten dat dat ook een keer gebeuren zou, maar als het zo is, dan valt het niet mee.  De route gaat met een grote boog om Pamplona heen en vandaag kwam de Navarra-route vanaf St. Jean-Pied-de-Port weer samen met onze route, die langer is, maar volgens het boekje mooier. Wij vinden het in ieder geval de moeite van het "omrijden" waard. Het is prachtig onderweg. We reden o.a. via een eenzaam pad, door een stikdonkere tunnel (Bert moest met een zaklantaarntje bijlichten) naar een enorme kloof, genaamd Foz de Lumbier. We hadden het niet willen missen. De eerste zonnebloemen komen uit de knop. Dat moet prachtig zijn over een paar weken, maar wij zijn daarvoor net te vroeg. Toch een foto van een dappere eersteling. We verblijven in Tiebas, een klein plaatsje (heel hoog), van waaruit we Pamplona kunnen zien liggen. Geen loslopende stieren voor ons om naar te kijken, want dat is pure mishandeling. Soms fietsen we door eenzaam gebied en dan moeten we denken aan die arme meiden in Panama en de verdrietige familie in Nederland. Het leven kan ook heel wreed zijn!