We reden met een gids meer dan 100 km. naar de Blue Mountains en onderweg stopten we bij Featherdale Wildlife Park, een van oorsprong kippenboerderij, waar gewonde en zieke dieren werden gebracht en waar erg veel soorten vogels, kangoeroe's en zelfs een Tasmanian Devil worden gehuisvest. Langzamerhand is het een soort Zoo geworden in Black City, een plaats waar nog veel aboriginals wonen.
Leuk om de kangoeroes gewoon om je heen te zien lopen en uit je hand te laten eten.
Onderweg gingen we koffie/thee drinken op een picknick-plek waar, volgens onze chauffeur, dingo's waren. We hebben ze niet gezien, maar er kwam een natuurwachter vertellen dat er geen kangoeroe's liepen vanwege de dingo's, waar ze bang voor zijn. Ook wij waren er niet zo gerust op eigenlijk!
Onze gids Hugh was trouwens een Schot, die pas zeven jaar in Sydney woont. Hij en zijn vrouw gingen hun drie geëmigreerde dochters achterna en hij vindt het hier prima.
We waren wel erg verbaasd toen hij vanochtend in de hal van het hotel met een zwaar Schots accent met rollende r begon te praten. Dat was weer even wennen, maar het was een prima gids en een aardige man met veel liefde voor de natuur.
We zijn blij dat Travelessense, onze reisorganisatie, ons zulke interessante excursies heeft aanbevolen.
De Blue Mountains (blue genaamd vanwege een soort blauwige waas, waarschijnlijk veroorzaakt door eucalyptus-olie in druppelvorm, die daar van de bomen waait). Dat is in Australië één van de meest voorkomende bomen.
Morgen hadden we eigenlijk weer een dag "vrij" 😉, maar we hebben tickets gekocht voor een whale-spotting excursie. Ze geven 95 % kans op succes. Vooruit dan maar. Er is hier ook nog best wat in de stad te bezichtigen, maar walvissen willen we graag nog een keer zien en het duurt niet de
hele dag.
Zoek de drie uilen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.