Strasburg

Vanochtend zijn we al vroeg vertrokken uit het mooie hotel in Ueckermünde, waar we al voor zes uur gewekt werden door geren en gebonk boven onze hoofden.
Volgens ons waren het boommarters en geen muizen, want ze gingen van tijd tot tijd enorm tekeer. Volgens de hoteleigenaar is er een kat op het terrein, maar dat moet wel een hele bijzondere geweest zijn, met meer dan vier pootjes en met klompen aan. De kamers waren in een soort van semi-bungalows, waarboven natuurlijk een soort vliering en veel bomen eromheen. Een ideale omgeving voor marters.
De eerste kilometers moesten we door een enorm bos, waar we, behalve aan het begin, geen enkele richtingaanwijzer of routebordje aantroffen. Ook geen levende ziel trouwens. Al snel waren er splitsingen, waar we voor de meest logische windrichting kozen, maar als de zon de ene keer voor je en de andere keer achter je staat, ga je toch twijfelen. Zo'n anderhalf uur later in dat enorme bos, waarin we maar negen kilometer van de route hadden afgelegd, kwamen we eindelijk in de bewoonde wereld. Eigenlijk werden we gered door onze gps (mio), die op zeker moment toch begon af te tellen, waardoor we zeker wisten dat we de goede richting kozen. (Met in het achterhoofd dat zo'n ding niet altijd het juiste signaal opvangt).
Soms vinden we onszelf wel een beetje dwaas, maar deze route is zó slecht opgeschreven en aangegeven dat we het in ieder geval niet aan onszelf te wijten hebben.
Het is hier echt heel mooi en dus heel erg bosachtig 😉.
Op de foto staat de watertoren, waar we vannacht (naast) slapen.
Het is hier in Strasburg ook weer erg oostblokachtig met grote, verlaten fabriekshallen en gebouwen uit de DDR-tijd.
Ook vandaag weer super-weer. Het gaat wat minder worden volgens de berichten