Berlijn

We waren al voor twaalf uur in Berlijn, dankzij de trein. Ons hotel staat een paar honderd meter van het Centraal Station, is enorm groot en staat in een straat met meerdere van dit soort kolossen.
Het is jammer dat dit soort oude steden meestal zo vol staat met lelijke gebouwen.
In Berlijn is veel moois en veel lelijks vlak bij elkaar te vinden. Net als in de jaren negentig, viel het ons op dat, bijvoorbeeld, de Brandenburger-Tor veel van zijn glorie verloren heeft sinds er links en rechts gebouwen (bijna) tegenaan gebouwd zijn, die er totaal niet bij passen.  Dit keer is de stad ook op bijna alle groene plekken omgeven door dranghekken om het voetbalpubliek niet de kans te geven wild te kamperen. Het is me wat! Zelfs de Brandenburger- Tor is beschermd met hekken. Na een lange wandeling langs "Unter den Linden" en verder, zijn we ook maar even een biertje gaan drinken op het grote plein voor het station, waar het grootste tv-scherm ooit stond opgesteld en zagen de laatste twintig minuten van Zwitserland tegen Albanië.
Het is even puzzelen wat we morgen en maandag gaan doen, want we hebben vroeger al veel bezocht. Als het weer is zoals vandaag, is het geen straf om lekker door de stad te wandelen.
Voor ons, als provinciaaltjes, levert zo'n stad toch weer aparte raadsels op. Het hotel is zo groot dat we maar met de fiets naar de kamer op de zesde verdieping zijn gegaan om eerst de bagage weg te zetten. Daarvoor moesten we, apart van elkaar, met de lift. Nou: dat duurde even: om de beurt gingen we omhoog en vervolgens weer omlaag, maar de zesde verdieping leek niet te lukken. Uiteindelijk was Bert, na verschillende pogingen, toch op de zesde gekomen en was ik voor de zoveelste keer weer beneden aangekomen. Een vriendelijke dame legde uit dat we, behalve op de knop moesten drukken, ook ons kamerpasje moesten gebruiken. Tja...dat moet je dan wel weten natuurlijk. Toen we de fietsen vervolgens zeven (!) verdiepingen lager in de garage hadden gezet, ging de deur naar boven niet meer open. Pas toen we de knop "receptie" probeerden, sprong hij open. Op de foto's: hetBundestag-gebouw met alle wachtenden ervoor (de vorige keer hebben we meer dan een uur in de ijzige vrieskou moeten staan en nu is het echt heet, dus die slaan we over), streetdancers  en de Brandenburger-Tor. Ook nog een eekhoorn, die van tafel tot tafel sprong.
Ik hoop dat de foto's goed overkomen, want de verbinding is slecht (450 kamers).