Lekker warm vandaag

Tijdens het rumoerige diner in het centrum van Veenendaal, waar bevrijdingsdag heel luidruchtig gevierd werd, kwamen we tot de conclusie (onderwerp heeft niks met bevrijding te maken) dat onze coördinatie toch wel langzaam aan het afnemen is. Als je omkijkt, ga je op deze leeftijd vaak wat slingerend verder, mede doordat je voeten vastzitten in de pedalen. Dat laatste is een geweldige hulp bij het fietsen, maar je moet er wel aan wennen. Vóór je omkijkt is het wijzer om eerst even een voet los te klikken, dat draait wat makkelijker. Je ziet wel eens mensen met zo'n enorme achteruitkijkspiegel, maar dat vinden we geen gezicht en misschien iets voor later.
Om mijn woorden kracht bij te zetten, zwaaide ik met mijn arm en maaide ik mijn lekkere witte wijntje om. Bert vond het een bewijs dat het bij mij slechter gesteld was, maar gelukkig kreeg ik toch een nieuw glaasje wijn.
Vandaag hebben we 75 kilometer gereden, door de Betuwe met fruit- en bomenteelt. Over de dijken rijden is altijd prachtig. Een gevaar zijn de grote groepen wielrenners, die vaak met drie naast elkaar rijden en geen van allen een bel hebben. Ze rijden met een rotvaart en schreeuwen pas als ze heel dichtbij zijn. Je schrikt je vaak rot en wat krijg je dan? Je maakt meteen een slinger. Het is gelukkig goed afgelopen en we hopen dat het na het weekend wat rustiger wordt op de paden.
Vlakbij Nijmegen kwamen we een heel enthousiast fietsechtpaar tegen, dat meteen hele verhalen vertelde over waar ze allemaal gefietst hadden. Zij gaan er ook nog bij kamperen, dus dat zijn de èchten!
De man vertelde elke dag lekker voor zijn tentje te gaan zitten met een biertje! Alsof wij dat niet doen, al is het niet voor een tentje. Het rottige is dat je dan de rest van de route alsmaar dat lekkere koude biertje met schuimkraag in je hoofd hebt. We moesten nog een kilometer of dertig en het was best warm. We hebben het gered en slapen vannacht in Gennep en het biertje smaakte geweldig.